Wilhelm Heisenberg Dişi Örümcek "Ankebut" Adlı Kitabının Son Sayfası Son Bölüm -243. sayfa Wilhelm Heisenberg, hayatı boyunca hiç bir zaman tesadüflere inanmadı, onun için aşk, ancak seçilmişlerin yaşayabileceği bir duygu olabilirdi, bu sebebten dolayı o her zaman erken seçildiğine inandı. Gençlik yıllarını kızlardan çekinen delikanlılar gibi geçirmedi, aksine genclik yıllarında yüzünde hep bir tebessüm ile dolaştı, çünkü onun herşeyini paylaştığı bir Ankebut'u vardı, öyle ki karanlığına her zaman ışık tutan bir yıldıza sahipti. Tesadüf değildi karşılaşmaları, onları bu şekilde tanıştıran ilahi bir güç olmalıydı, biraz Musa'nın cennetteki kasap arkadaşı ile olan hikayesine benziyordu, farkında olmadan yaptıkları bir dua mı? Kabul olmuştu, yada her sabahki duaları mı? Bu durum asla bir tesadüfe benzemiyordu, onları bir araya getiren kad...
İçimde bir yağmur sonbahardan çalınmış./ Bir kaç eylül bir de sen senelerin ardında./ Tarabyada bir santur Nihavend'e gömülmüş./ Ümitlerim küçülür saçlarımın kırında./ Birkaç yağmur bir de sen senelerin ardında.